Wat moet ik zeggen? Deel 2

Gepubliceerd op 12 februari 2021 om 20:03

In mijn vorige blog vertelde ik over een aantal opmerkingen die soms lastig te incasseren zijn als je worstelt met kinderen krijgen. Goed bedoeld of niet, sommige dingen kan je beter niet zeggen om te voorkomen dat de ander zich niet meer kwetsbaar op durft te stellen. Daarbij horen ook bepaalde, veelgenoemde adviezen. Als mens willen we alle problemen vaak zo snel mogelijk oplossen. Dus als iemand zijn hart uitstort, is de neiging dan ook groot om mogelijke oplossingen te gaan benoemen. Naast dat direct oplossingen vertellen niet altijd getuigt van een echt luisterend oor, is een oplossing horen ook vaak niet wat de ander nodig heeft. Maar natuurlijk verschilt dit ook per gesprek, per persoon. Als je beste vriendin duidelijk komt vragen om adviezen, dan ben je er voor die adviezen. Maar wees zeker dat iemand een advies wil horen, vraag waar ze behoefte aan hebben!

 

Dit zijn een aantal adviezen die ongevraagd gegeven worden en vaak niet goed vallen:

 

Zeg niet: ‘Dan neem je toch een hond!’

Dit vind ik altijd zo’n bijzonder advies.. Het voelt alsof het hebben van kinderen gelijk staat aan een huisdier. Nou heb ik geen ervaring met het hebben van kinderen maar het lijkt mij toch niet helemaal hetzelfde. Ja, je hebt wellicht je handen vol aan een puppy en moet je die ook zindelijk krijgen maar we kunnen wel stellen dat een hondje nooit een kindje zal vervangen. Als het verlangen naar een kind compleet vervuld zou kunnen worden met het nemen van een hond, dan zou je nooit de moed en het doorzettingsvermogen hebben om aan een behandelingstraject te beginnen. Maar door dit te zeggen tegen iemand, geef je wel het gevoel dat de kinderwens niet dieper gaat dan gewoon een levend wezen in huis te willen hebben. Het gaat zoveel dieper, iets hebben wat uit jou en je partner voorkomt, jouw bloed. Wees je er dus van bewust dat je met zo’n opmerking totaal voorbij kan gaan aan de serieusheid van iemands kinderwens en dat de ander zich daardoor absoluut niet meer vrij voelt om zich kwetsbaar op te stellen.

 

Zeg niet: ‘Dan adopteer je toch een kindje!’

Dit is een serieus maar veel besproken onderwerp voor veel vrouwen die zwanger proberen te worden. ‘Zou je niet adopteren als er zoveel kindjes zijn die een goed thuis zouden kunnen gebruiken?’ Dit kan ook een vraag zijn die in een goed gesprek helemaal niet vervelend is, als vriendinnen of familie onder elkaar kan je het hier ook over hebben. Sowieso is de vraagvorm al anders dan de adviesvorm waarbij degene aan wie het gevraagd wordt, zich eigenlijk moet gaan verdedigen. Waarom moeten wij, kinderloze mannen en vrouwen, ons verdedigen om het feit dat wij een kindje van ons eigen vlees en bloed willen? Daarnaast lijkt het een opmerking om gewoon klaar te zijn met alle moeilijke emoties rondom vruchtbaarheidsbehandelingen en ‘lekker makkelijk’ een kindje te adopteren. Zo, zijn we daar vanaf! Bij adoptie komt zoveel meer kijken, de wachttijd, het stukje van geen biologische ouders zijn, enzovoort. Ook kan niet iedereen zich dat financieel veroorloven. Wees dus voorzichtig met het roepen van zulke opmerkingen

 

Zeg niet: ‘ Zal ik het even komen voordoen?’

Ik denk niet dat veel uitleg nodig heeft over waarom het een verschrikkelijk irritante, ongewenste opmerking is. Het is niet grappig, denigrerend en gaat voorbij aan de pijn. ´Je wordt niet zwanger van zoenen´, ´hebben je ouders verteld hoe het moet´ enzovoort, zijn allemaal vrij kinderachtige grapjes en totaal onnodig.

 

 

Waar het eigenlijk op neerkomt is dit: leef je in, in de ander. Roep niet zomaar opmerkingen of adviezen. Probeer niet grappig te zijn als je niet weet of de ander het kan waarderen. Durf het gesprek aan te gaan, vraag hoe het gaat. En als je niets weet te zeggen, zeg dat dan. Dat mag! Het is een lastig onderwerp waar veel mensen totaal geen ervaring mee hebben en dus hoef je niet altijd de juiste woorden paraat te hebben. Het belangrijkste om te weten is dat er veel eenzaamheid wordt ervaren door kinderloze mannen en vrouwen. Dus sta naast iemand, met of zonder woorden en laat weten dat jij aan hem, haar of hen denkt. Dat is meer waard dan welk advies dan ook!

 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.