Vijf jaar geleden waren wij in Canada. De reis die gevuld was met gesprekken over de toekomst: eventueel verhuizen, kinderen, werk, et cetera. Die reis besloten we dat we heel graag een kindje zouden willen, stopten we met de pil en waren we (naïef) ervan overtuigd dat we de maand er na zwanger zouden zijn. Die maand werd een jaar, dat jaar werd jaren. En vandaag? Zitten we op dezelfde plek in Nederland als 5 jaar terug, zonder kinderen.
Leeg. Onveranderd. Nutteloos. Hartverscheurend. Termen die ik de afgelopen jaren heb geroepen over het leven. Maar oh my, wat is er een hoop gebeurd de afgelopen jaren. Het is maar goed dat je niet weet wat er komt, wat ik was hard weg gerend als ik de toekomst toen kende. Maar achteraf gaat alles precies zoals het moet gaan. Het leven zoals ik het kende, is veranderd. Mijn relaties zijn veranderd. Ik ben veranderd. Ik ben moedig, gebroken en sterk, en dat allemaal tegelijk.
Wat een worstelingen, overwinningen, gevechten, wanhoop en rust heb ik ervaren. Vragen buitelen zich soms nog steeds op een gekmakend tempo door mijn hoofd. Mijn hart klopt met een pijnlijk ritme tussen alle aankondigingen en geboortes door.
Leven met ongewenste kinderloosheid. Het is zoals elk leven met een kruis. Moeilijk, frustrerend en onplanbaar maar ook mooi, bijzonder en ook gewoon... leven. Ik heb dieptes gezien, hoogtes mogen ervaren en dat zal zo blijven. Nooit verwacht en gewild dat ik nog geen mama zou zijn als ik 30 word volgend jaar maar altijd hoopvol voor de plannen die er zijn voor ons leven. Pijn en vragen balanceren met verwachting en geloof terwijl ik stap voor stap de weg probeer te vinden.
Zo warrig als dit misschien geschreven is, zo warrig kan mijn hoofd (en hart) zich voelen in het leven zoals het gaat. Maar ik verlang om te worden zoals Hij mij bedoeld heeft om te zijn. Met of zonder kinderen, levend vol verwachting, midden in het nu.
'Cover me when I'm hurting,
cover me when I'm not strong.
Cover me when I'm going through the storm.
Cover me when all seems hopeless,
cover me when my faith is gone.
Let the peace that passes all I understand, cover me'
Reactie plaatsen
Reacties