'Ik hou je vast' - God's nabijheid in mijn kinderwens

Ik ben nog nooit zwanger geweest. Tenminste, nog nooit zo zwanger dat een test het kon bevestigen. Maand na maand na maand waren alle tekenen van ongesteldheid voor mij tekenen van zwangerschap. En oh, Google is not your friend, mensen. Hoe vaak ik al 'vroege zwangerschapssymptomen' googlelde 's nachts en hoe vaak Google zeker wist dat ik zwanger was.. Al is er vast geen wetenschappelijk bewijs voor, ik ben ervan overtuigd dat ik m'n eigen menstruatie af en toe tegenhield op pure wilskracht. Alles in mij wilde zwanger zijn, wilde dat het klopte wat ik dacht te voelen, wilde leven ervaren in mijn baarmoeder. Het voelde soms alsof ik aan een touw boven het water hing en mezelf met èèn hand vasthield. Ik vertelde de niet bestaande baby in mijn buik: 'ik hou je vast!'. Ik zou hem wel vasthouden, beschermen, bewaren, daar waar hij hoorde. Maar mijn wilskracht was nooit genoeg. Ik kon hem niet vasthouden. Het touw glipte altijd weer tussen mijn vingers door, elke maand werd ik weer ongesteld. 

Elke maand weer moe(s)t ik loslaten. Loslaten en het weer overgeven. Mijn niet-zwanger-zijn, mijn planning, mijn verdriet, mijn vragen, mijn overtuigingen en complexen. Mijn verleden, mijn heden en mijn toekomst.

God vraagt van mij of ik wil loslaten. Of ik mijn krampachtige grip op het leven durf te ontspannen. Of ik mijn verkrampte vuisten durf te openen in Zijn handen. Of ik durf op te geven wat ik denk wat goed voor mij is, wat ik denk nodig te hebben, wat ik denk wat ik moet doen. Om in het diepe bad van overgave te springen, zonder de bodem te zien. Maar met een belofte: 𝐈𝐤 𝐡𝐨𝐮 𝐣𝐞 𝐯𝐚𝐬𝐭.

De afgelopen jaren waren een training, een slagveld, een vallen en opstaan op het gebied van loslaten en vertrouwen. Maar God is geduldig. En hoe vaak ik ook weg ren, me verstop en m'n vingers in mijn oren doe, er is altijd ruimte om het weer opnieuw te proberen. Vorige week mocht ik van heel dichtbij voelen en ervaren dat God zei 'Ik hou je vast. Geef alles maar aan mij, ik hou je vast.' Want oh, Zijn plan is mooier, beter en zoveel groter dan ik zelfs maar dromen kan.

En dus laat ik los. 
En Hij houdt vast.